Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

περιπλανώμενοι

Παρέα-μαγιό-σκηνές.
 Δεν σε νοιάζει που θα κοιμηθείς(όπου βρεις, είσαι σαν το σαλιγκάρι που κουβαλάει το σπίτι του), δεν σε νοιάζει αν θα κάνεις μπάνιο(όλο και κάποια ντουζιέρα θα βρεις), δεν σε νοιάζει αν κάνει κρύο(θα ανάψεις μία υπέροχη φωτιά), δεν σε νοιάζει αν έχει κουνούπια(έχεις φιδάκι),δεν σε νοιάζει που δεν φοράς make-up και τα νύχια σου έχουν ξεβάψει(περνάς καλά και χωρίς καθρέφτες), δεν σε νοιάζει αν οι σκηνές είναι στην ερημιά και όλα είναι τρομακτικά(έχεις παρέα), δεν σε νοιάζει αν ο ήλιος καίει(θα δροσιστείς με μία βουτιά).
Μία τριήμερη κατασκήνωση στην Καλαμάτα που τελικά κατέληξε σε ένα τριήμερο tour σε Πύργο, Ζαχάρω, Πύλο, Βοιδοκοιλιά και τέλος Καλαμάτα!! Μερικές φωτογραφίες που τράβηξα:










Η πρώτη φωτογραφία είναι στη Βοϊδοκοιλιά, μία από τις πιο υπέροχες παραλίες που έχω δει και οι άλλες είναι στην Πύλο, από ψηλά και από κοντά!!! 

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

make-up storage/η γωνιά μου

Γεια σας...
Αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τον τρόπο με τον οποίο έχω τακτοποιήσει τα πράγματά μου για να τα έχω μαζεμένα σε μία γωνιά κάθε φορά που ετοιμάζομαι για να βγω.
Πριν ξεκινήσουμε, να σας ενημερώσω ότι μένω στο σπίτι του αγοριού μου και δεν έχω πολύ χώρο και μέχρι τώρα τα καλλυντικά μου βρίσκονταν στην βιβλιοθήκη του κι εγώ βαφόμουν εδώ κι εκεί, κάτι που προσωπικά δεν με βολεύει καθόλου.
Όταν άδειασα το σπίτι μου κράτησα έναν πάγκο που είχα και τον έφερα στο σπίτι του αγοριού μου και επειδή υπάρχει ένας τεράστιος διάδρομος στο σπίτι σκέφτηκα να τον βάλω εκεί και να τον χρησιμοποιήσω για να βάφομαι. Ο πάγκος αυτός δεν είναι για αυτόν τον σκοπό αλλά εμένα με βόλεψε και επειδή είναι μακρόστενος ήρθε κουτί στον διάδρομο που τον έβαλα. Έχω και ένα σκαμπό το οποίο μαζεύεται και το ανοίγω όταν το χρησιμοποιώ.
Και ιδού ο πάγκος (από τα praktiker)
Να σας κάνω μία μικρή ξενάγηση στην γωνιά μου!!! Στα δεξιά είναι ο καθρέφτης τον οποίο προτίμησα να ακουμπήσω πάω στον πάγκο αντί να τον καρφώσω στον τοίχο. Δίπλα, όπως θα παρατηρήσατε, είναι μία σιδερώστρα η οποία με βολεύει πολύ γιατί πάνω της έχω κρεμάσει βαμβάκι για να ξεβάφομαι, στο ένα της πόδι έχω βάλει μερικά βραχιόλια τα οποία είναι κρυμμένα από ένα καπέλο και ένα καλαθάκι στο οποίο πετάω χρησιμοποιημένα βαμβάκια(αν δεν είχα το καλαθάκι εκεί τους δίσκους ντεμακιγιάζ μάλλον για αρκετό καιρό θα τους άφηνα πάνω στον πάγκο!!!).
Στα αριστερά είναι μία "ραφιέρα" που έφτιαξα εγώ από κούτα παπουτσιών την οποία την έντυσα με χαρτοπετσέτα και ατλακόλ. Εκεί έχω κρέμες, αποσμητικά, αρώματα, λοσιόν ντεμακιγιάζ κτλ.Πάνω στον τοίχο ένας πίνακας ανακοινώσεων γεμάτος με μερικά κοσμήματα. Δεν είναι πολύ γλυκούλης;;;;;
Από κάτω ο πάγκος έχει ράφια στα οποία έχω δύο συρταριέρες από τα jumbo και εκεί πέρα βάζω τα καλλυντικά μου. Έχω ξεχωριστά τα κραγιόν, τα make-up κτλ και ανάλογα με το τι χρειάζομαι, σκύβω ανοίγω το συρταράκι και το βγάζω!! Στο άλλο ραφάκι έχω δύο κουτιά με τα βερνίκια νυχιών και ακριβώς κάτω από τον πάγκο χώραγε ακριβώς ένα μεγάλο κουτί στο οποίο βάζω μέσα όλα τα παπούτσια μου. Πάνω στον πάγκο έχω δέσει μία τσάντα μέσα στην οποία βάζω το πιστολάκι και όλα τα άλλα "σίδερα" των μαλλιών και δίπλα ακριβώς έχω μία θήκη που βάζω τις βούρτσες μου και ο, τι άλλο μπορεί να χρειαστώ για να φτιάξω τα μαλλιά μου!!! Δίπλα έχω κρεμασμένες τις τσάντες μου. Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα λοιπόν!! Σε τόσο μικρό χώρο έχω χωρέσει όλη μου την "προίκα"! 

Και μία πιο κοντινή ματιά:




Εδώ είναι και η αποτριχωτική μου μηχανή!!! Αυτά λοιπόν για την γωνιά μου. Εσείς που ετοιμάζεστε για να βγείτε;;;;




DIY Eye Make-up remover

Καλησπέρα!!
 Είναι 5 η ώρα το πρωί και μετά από ένα σερφάρισμα στο ίντερνετ ανακάλυψα τυχαία μία συνταγή για ένα σπιτικό "ξεβαφτικό" ματιών το οποίο σκέφτομαι να δοκιμάσω αύριο.
Υλικά: Χρειαζόμαστε ένα μικρό κοντέινερ (ίσως το μπουκάλι από κάποιο παλιό make-up remover), baby-oil και baby shampoo (αυτό το όχι πια δάκρυα φαντάζομαι για να μην τσούζει τα μάτια μας). Α, ναι... και νεράκι.
Συνταγή: Βάζουμε ένα κουταλάκι του τσαγιού από το tear-free baby shampoo, 10 σταγόνες από το baby oil, προσθέτουμε νερό, κλείνουμε το μπουκαλάκι και το ανακινούμε (το ανακινούμε κάθε φορά πριν την χρήση).
Αυτά βρήκα και θα σας πω και τις εντυπώσεις μου όταν το δοκιμάσω!!!
Extra tip: Φαντάζομαι ότι εκτός από baby-oil μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ελαιόλαδο.
Ενημέρωση: Το χρησιμοποίησα με ελαιόλαδο. Κάνει απίστευτη δουλειά και το κυριότερο τα μάτια μου δεν τσούζουν καθόλου!!!

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Η αποτρίχωση από τα δικά μου μάτια(και πόδια).

Όντας μελαχρινούλα και λίγο πιο ανεπτυγμένη για την ηλικία μου, είχα πολλές τρίχες από μικρή. Τις σιχαινόμουν και ακόμα τις σιχαίνομαι. Ξεκίνησα να χρησιμοποιώ αρκετές μεθόδους αποτρίχωσης αφού ξεκίνησα από μικρή. Η αρχή ήταν σε πόδια στα τέλη δημοτικού όταν πήγα σε αισθητικό γιατί δεν μπορούσα να φορέσω την φούστα της παρέλασης με τις τρίχες!!!!! Ξυραφάκια, κρέμες, κεριά, βελόνες, κλωστές... έχω δοκιμάσει αρκετά!! Για να δούμε....
Ξυραφάκι και ξυριστική μηχανή:
Η πιο γρήγορη διαδικασία. Οι τρίχες βγαίνουν αμέσως(ίσως και την ίδια μέρα) και σκληραίνουν. Δεν έχω να πω πολλά για το ξυραφάκι. Όλες το γνωρίζουμε.
Αποτριχωτική κρέμα:
Βρωμάει, μου καίει τα πόδια και δεν βγάζει όλες τις τρίχες. Πρέπει βέβαια να ομολογήσω ότι διαρκεί μια μέρα περισσότερο από το ξυραφάκι αλλά είναι πανάκριβη οπότε δεν αξίζει καν τον κόπο.
Ζέστό κερί με σπάτουλα:
Η αγαπημένη μου μέθοδος αποτρίχωσης. Κρατάει γύρω στις 2 βδομάδες σε μένα. Δυστυχώς δεν βγαίνουν όλες οι τρίχες και πονάει και λίγο. Το καλό είναι ότι οι τρίχες σταδιακά εξασθενούν αλλά το κακό ότι πρέπει να περιμένεις να μακρύνουν οι τρίχες μέχρι να ξανακάνεις και το καλοκαίρι αυτό δεν είναι επιθυμητό φαντάζομαι. Ένα διάστημα βέβαια είχα επαγγελματικό κερί και το συγκεκριμένο έκανε θαύματα. Έβγαζε όλες τις τρίχες (και δεν ήταν ανάγκη μάλιστα να είναι πολύ μακριές) πολύ πιο αποτελεσματικά από τα κεριά του εμπορίου. Το μόνο αρνητικό στο επαγγελματικό κερί είναι ότι δεν μπορούσα να το καθαρίσω. Αν έπεφτε πάνω σε κάποιο ρούχο τότε απλώς έκλαιγα το χαμένο και πεταμένο ρούχο.... Μερικές συμβουλές: Το δέρμα πρέπει να είναι στεγνό και καθαρό χωρίς κρέμες ή κάποιου είδους λιπαρότητα. Το καλοκαίρι που όπως είναι λογικό θα ιδρώνετε λίγο παραπάνω δοκιμάστε λίγο ταλκ. Με την σπάτουλα απλώνουμε το κερί προς την φορά της τρίχας. Η στρώση πρέπει να είναι λεπτή, ομοιόμορφη και να καλύπτει όλες τις τρίχες. Στην συνέχεια βάζουμε το πανάκι πάνω στην περιοχή και το τρίβουμε με το χέρι από πάνω, πιάνουμε την άκρη του και το τραβάμε αντίθετα από την φορά της τρίχες και όχι προς τα πάνω αλλά προσπαθώντας να κάνουμε απότομη κίνηση παράλληλα με το πόδι και όχι κάθετα σε αυτό. Ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ. Επίσης αν ακουμπήσετε την περιοχή απαλά με το χέρι σας αμέσως μετά την αποτρίχωση ο πόνος θα υποχωρήσει πολύ πιο γρήγορα. Και φυσικά για το τέλος baby-oil ή ελαιόλαδο!
Κρύο κερί σε ρολέτα:
Προσωπικά το σιχαίνομαι. Σπάει τις τρίχες, με πονάει ακόμα και όταν το απλώνω και γενικότερα με πονάει περισσότερο από το ζεστό κερί.
Αποτριχωτικές ταινίες:
Για τις βιαστικές!!! Και αυτές με πονάνε περισσότερο από το ζεστό κερί, παρατηρώ επίσης ότι πρέπει να επαναλάβω το ίδιο σημείο πάνω από 2 φορές και συνέχεια πρέπει να τρίβω και να τρίβω!! Σπάει πολλές τρίχες. Είναι μία καλή λύση για τις διακοπές ή αν βιάζεσαι αν και κάπως ακριβή λύση οφείλω να ομολογήσω.
Κλωστή:
Ναι!! Κλωστή. Η πιο ενδεδειγμένη λύση για μουστάκι αλλά μόνο για μουστάκι καθώς τραβάει λίγες λίγες τις τρίχες και θα ήταν αρκετά χρονοβόρο για μεγαλύτερες επιφάνειες. Πονάει λίγο παραπάνω. Γι αυτό τον λόγο ίσως να χρησίμευε μία κρέμα που μουδιάζει την περιοχή από τα φαρμακεία. Έβαζα ένα διάστημα αλλά όχι πια. Έχω δει μερικές διαφορετικές τεχνικές αλλά η βασική λογική του είναι η ίδια. Οι τρίχες μπλέκονται ανάμεσα στην κλωστή και τραβιούνται. Αν θέλετε αναλυτικά τον τρόπο που γίνεται ν αποτρίχωση με κλωστή, ρωτήστε με!!! Αυτή η μέθοδος πονάει λίγο παραπάνω αλλά διαρκεί περισσότερο από την αποτρίχωση με κερί και οι τρίχες βγαίνουν εξασθενημένες(το λέω αυτό γιατί στο μουστάκι παρατηρώ ότι πολλές φορές οι τρίχες μετά την αποτρίχωση με κερί βγαίνουν σαν να χρησιμοποιώ ξυραφάκι... Αηδία...)
Αποτριχωτική μηχανή:
Έχω την πιο υπέροχη αποτριχωτική μηχανή της Braun! Η αλήθεια είναι ότι πονάει λίγο παραπάνω από το κερί. Για να πω την αλήθεια πονάει πολύ παραπάνω. Δεν το αντέχω. Και επίσης οι τρίχες γυρνάνε πολύ συχνά προς τα μέσα, κάτι που εμένα δεν μου συμβαίνει ούτε με το ξυράφι ούτε με το κερί. Γι αυτόν τον λόγο λένε ότι βοηθάει η συχνή απολέπιση με κάποιο σκληρό σφουγγάρι. Τα θετικά του: αν και ακριβό είναι μία επένδυση, βγάζει ακόμα και τις πιο κοντές τρίχες (τις τρίχες μετά από μία μέρα ξυρίσματος τις αφαιρεί για να καταλάβετε) το οποίο φυσικά σημαίνει ότι μπορεί να κάνεις συνέχεια χωρίς να περιμένεις να μακρύνουν οι τρίχες και έτσι τα πόδια να είναι απαλά όλο το χρόνο.  Φυσικά, βολεύει μόνο στα πόδια. Σε όλα τα άλλα σημεία του σώματος είναι το λιγότερο βάναυσο... Μην το δοκιμάσετε.
Αποτρίχωση με βελόνα:
Για περίπου ένα χρόνο πριν από μερικά χρόνια έκανα στο μουστάκι αποτρίχωση με βελόνα σε ένα κέντρο αισθητικής. Είχα την εντύπωση βέβαια ότι τα αποτελέσματα θα ήταν μόνιμα αλλά τελικά δεν ήταν και απογοητεύτηκα πολύ γιατί χάλασα πάρα πολλά χρήματα. Για να καταλάβετε, στην αρχή πήγαινα νομίζω δύο ή τρεις φορές το μήνα και έδινα για ένα τέταρτο νομίζω 30 ευρώ ίσως και παραπάνω. Ο πόνος ήταν αφόρητος και ενοχλητικός, σε σημείο να δακρύζω παρ'όλο που πριν είχα βάλει την αναισθητική κρέμα, και για μία μέρα μετά είχα κόκκινα σημαδάκια σε όλο την περιοχή. Επειδή σε κάθε επίσκεψη έβγαιναν ελάχιστες τρίχες ήθελε επανάληψη πάρα πολλές φορές όποτε τα λεφτά στο σύνολο ήταν πολλά. Και όταν έμαθα ότι δεν είναι μόνιμο αλλά θα πρέπει να κάνω επαναλήψεις μέσα στο χρόνο ξενέρωσα και σταμάτησα. Ίσως βλακεία μου γιατί οι τρίχες έκαναν σχεδόν ένα εξάμηνο να βγουν ξανά οπότε θα μπορούσα να πηγαίνω για επανάληψη μία φορά το εξάμηνο. Αλλά πολύς πόνος βρε παιδιά!!!!
Αυτές είναι οι μέθοδοι αποτρίχωση που έχω χρησιμοποιήσει και η εμπειρία μου με αυτές. Σκέφτομαι και την αποτρίχωση με λέιζερ για όταν θα έχω χρήματα. Έχει κάποια από εσάς σχετική εμπειρία για αυτήν την μέθοδο;;;

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Dry Shampoo(syoss)-το πρώτο μου review

Καθώς έγραφα ένα σχόλιο στο blog της φίλης μου της Δέσποινας σχετικά με το Dry Shampoo της Syoss αποφάσισα να κάνω ένα δικό μου review για το προϊόν.
 Η Syoss είναι μία (καινούρια νομίζω) εταιρία που προωθεί προϊόντα περιποίησης και styling μαλλιών και διαφημίζεται ως "Επαγγελματική περιποίηση στα μαλλιά σε προσιτή τιμή". Η τιμή είναι πράγματι προσιτή. Στα σαμπουάν, τα conditioner και τις μάσκες μαλλιών έχω την εντύπωση ότι έχει αντίστοιχες τιμές με όλα τα υπόλοιπα προϊόντα στο super market. Φυσικά δεν μπορώ να κάνω σύγκριση με τα επαγγελματικά προϊόντα γιατί ποτέ δεν έχω αγοράσει κάποιο. Είμαι πάντως αρκετά ευχαριστημένη από την τιμή σε σχέση με το αποτέλεσμα.
Ας έρθουμε τώρα στον λόγο που αγόρασα το dry shampoo. Τα μαλλιά μου γενικά είναι αρκετά λιπαρά. Τα λούζω το πρωί και μέχρι το βράδυ έχουν ήδη αρχίσει να λαδώνουν το οποίο είναι άκρως ενοχλητικό. Σίγουρα σε αυτό φταίω κι εγώ γιατί έλουζα κάθε μέρα τα μαλλιά μου το οποίο είναι λάθος όταν τα μαλλιά είναι λιπαρά γιατί τους αφαιρεί με το καθημερινό λούσιμο όλη την λιπαρότητα και έτσι αυτά αρχίζουν να βγάζουν περισσότερη λιπαρότητα. Νομίζω το κάνουν για να με εκδικηθούν....
Πήρα όμως την μεγάλη απόφαση. Αποφάσισα να λούζω τα μαλλιά μου μέρα παρά μέρα και το τηρώ αρκετά καλά εδώ και πάνω από ένα μήνα. Όμως φροντίζω να τα λούζω πιο σχολαστικά και γι' αυτό τον λόγο μένουν καθαρά λίγο παραπάνω. 
Όταν είδα το dry shampoo το οποίο έγραφε ότι αφαιρεί την λιπαρότητα από τα μαλλιά χωρίς λούσιμο και προσφέρει μία ακόμα μέρα φρεσκάδας ενθουσιάστηκα. Έτσι,  το αγόρασα (4 ευρώ νομίζω από τα hondos center) δοκιμαστικά προκειμένου να το χρησιμοποιώ την ενδιάμεση μέρα που δεν θα λούζω τα μαλλιά μου χωρίς βέβαια να περιμένω κάτι το ιδιαίτερο. Στην πραγματικότητα περίμενα απλώς να τα κάνει χειρότερα και βρώμικα αλλά έπρεπε να το ρισκάρω.
Χάρηκα πολύ βέβαια που το πήρα. Τελικά,όχι μόνο δεν ήταν τόσο χάλια όσο περίμενα αλλά ήταν ακόμα καλύτερο απ' ότι μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Κάνει τα λαδωμένα μαλλιά να φαίνονται φρεσκολουσμένα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επειδή αφαιρεί την λιπαρότητα τους δίνει και περισσότερο όγκο, περισσότερη κίνηση. Είναι σαν μαγικό!! 
Σύμφωνα με τις οδηγίες στην συσκευασία, χτενίζεις τα στεγνά μαλλιά, τα ψεκάζεις με αυτό(προσωπικά ψεκάζω μόνο τις ρίζες), το αφήνεις για λίγο να δράσει, κάνεις απαλό μασάζ με μία πετσέτα και στην συνέχεια τα χτενίζεις για μία ακόμα φορά and you are ready to go!! Δεν χρειάζεται καν να το αφήσω να δράσει. Από την στιγμή που ψεκάζω τα μαλλιά μου η λιπαρότητα είναι λες και εξαφανίστηκε. Επίσης, δεν αφήνει υπολείμματα, και ακόμα και αν αφήσει τα στεγνώνεις λίγο με το πιστολάκι και έχουν φύγει όλα.
Το άρωμά του μου θυμίζει αυτά τα spray με τα οποία βάφουμε τα μαλλιά μας στο καρναβάλι αλλά όχι τόσο άσχημα. Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν η μυρωδιά μου αρέσει ή όχι. Πάντως δεν μυρίζει έντονα και απ' ότι μου είπε το αγόρι μου μου είπε ότι μυρίζει ωραία αλλά αφού πλησίασε την μύτη του στα μαλλιά μου και όχι από μακρυά (:P).
Για την πιο πρόσφατη εμπειρία μου με αυτό έχω να πω: λούστηκα προχθές ενώ εχθές όχι. Σήμερα το πρωί έβαλα το "στεγνό σαμπουάν" και τα μαλλιά μου είναι σαν να τα έχω λούσει το πρωί. Κανονικότατο στεγνό καθάρισμα λοιπόν, έχει διάρκεια, δεν κρατάει απλώς μερικές ώρες και τα μαλλιά γίνονται ακόμα χειρότερα μετά από πριν όπως περίμενα.
Να προσθέσω όμως εδώ στο τέλος ότι τελικά θα το χρησιμοποιώ μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, όταν χρειάζομαι να φύγω γρήγορα από το σπίτι και έχω χρόνο μόνο για ένα γρήγορο ντουζ και όχι για να λούσω τα μαλλιά μου γιατί όταν το χρησιμοποιώ είναι όπως όταν λούζομαι άρα πιστεύω ότι θα είναι πάλι σαν να λούζομαι κάθε μέρα αν το χρησιμοποιώ τις ενδιάμεσες μέρες. 
Αυτά λοιπόν για το dry shampoo και για τον γολγοθά με την λιπαρότητα των μαλλιών μου!!! 

Για το χειρότερο όνειρο...



Σε ένα δωμάτιο η ελπίδα χάθηκε.
Χάθηκε μαζί με την πόρτα που έκλεισε αργά.
Φώναζες για να ακουστείς αλλά τελικά κανείς δεν έπρεπε να ακούσει την φωνή σου.
Χτύπησες το χέρι στην πόρτα και η πόρτα κλείδωσε.
Κλειδώθηκε η ελπίδα πίσω από μία πόρτα.
Κι όσο κι αν χτύπαγες δεν άνοιγε,όσο κι αν παρακαλούσες δεν άνοιγε η πόρτα και η ελπίδα έμενε κλειδωμένη.
Αν βέβαια η ελπίδα ήταν εκεί μέσα.

Και βγήκες έξω.
Άφησες την πόρτα κλειδωμένη και βγήκες έξω.
Έτρεχες με τρόμο δίπλα στην παραλία και δεν έβλεπες κανέναν.
Κάνεις δεν υπήρχε εκεί γύρω όμως άκουγες φωνές και κλάματα και άκουγες και ένα παιδί να φωνάζει πως πονάει.
Έκανες ησυχία μην σ'ακούσει κανείς. Μην σε βρουν και χαθείς.
Και φοβόσουν πολύ. Φοβόσουν το άδικο, φοβόσουν το αύριο και αν θα υπήρχε αύριο.

Φώναξες δυνατά. Ας σε βρουν. Δεν σε νοιάζει πια.
Αφού η ελπίδα έμεινε κλειδωμένη σε κείνο το σπίτι.
Κι όμως κανείς δεν ήρθε. Δεν έμεινε κανείς.
Η αδικία κατέστρεψε ο,τι μπορούσε να σ'αγγίξει. 

Γύρισες στο δωμάτιο τρέχοντας και έμεινες εκεί μέχρι το τέλος

Δεν έχω τα πάντα. Ε, και τι μ' αυτό;

Μπαίνω για μπάνιο. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πόσο θα ήθελα να μπορώ να έχω όλα όσα δεν έχω. Πόσο θα ήθελα εκείνα τα ωραία ακριβά παπούτσια. Πόσο θα ήθελα εκείνο το στρογγυλό και εντυπωσιακό στήθος. Πόσα θα ήθελα!


 Έκλεισα τα μάτια μου. Δεν έβλεπα τίποτα. Άρχισα να σκέφτομαι πως θα ήταν αν ήμουν τυφλή. Τι θα έκανα; Τι θα φανταζόμουν; Τι θα ένιωθα. Πως θα ένιωθα άραγε αν είχα κάποιο άλλο πρόβλημα. Αν δεν μπορούσα να ακούσω ή να περπατήσω.


 Και τότε σκέφτηκα πόσα έχω. Τότε σκέφτηκα ότι μπορώ να περπατήσω, μπορώ να σκεφτώ, μπορώ να κάνω παρέα με τους φίλους μου, μπορώ να κάνω έρωτα με το αγόρι μου, μπορώ να ακούσω την πιο γλυκιά μελωδία, μπορώ να χορέψω, μπορώ να κοιτάξω ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, μπορώ να χαμογελάσω και να γελάσω μέχρι η κοιλιά μου να πονέσει από το γέλιο, μπορώ να συζητήσω ώρες ατελείωτες με μάτια μισόκλειστα από την νύστα, μπορώ να φάω ένα κομμάτι νόστιμο μουσακά και να νιώσω την υπέροχη γεύση του, μπορώ να διαβάσω ένα βιβλίο και αν συγκινηθώ να σκουπίσω με τα χέρια μου τα δάκρυα μου και να ρουφήξω την μύτη μου, μπορώ να γράψω τις σκέψεις, μπορώ να μοιραστώ τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου με ανθρώπους που αγαπάω, μπορώ… μπορώ…. μπορώ….


  Αν συγκρίνω το τι έχω και το τι δεν έχω η ζυγαριά γέρνει προς την σωστή κατεύθυνση. Την κατεύθυνση εκείνη που με κάνει να νιώθω πραγματικά ευτυχισμένη.